Het einde in zicht, Darwin tot Melbourne

Sorry voor de lange stilte, toen ik de datum van mijn laatste post bekeek kwam ik er tot mijn schrik achter dat de laatste keer ongeveer een maand geleden was.. Bij deze dus een compacte update over de rest van mijn avontuur!

Mijn camera is helaas nog steeds kapot, dus bij deze geen foto's maar slechts pure literatuur ;). Dit betekent niet dat ik geen foto's heb overigens, tot mijn geluk waren mensen met wie ik heb gereisd altijd wel bereid om hun geheugenkaarten uit te lenen waarna ik er snel een kopie van kon maken op cd.

Oke, zoals beloofd zal ik eerst over Kakadu vertellen. Kakadu is een enorm Nationaal park (een van de vele) en is dus groter dan Nederland zelf! Het was (en is een beetje) aboriginal land, en overal zijn nog duidelijke bewijzen daarvoor zoals de vele rots tekeningen. Wij werden 's ochtends opgepikt van de hostels waar de verschillende mensen verbleven door een origineel aboriginal tour-guide die ons vervolgens in hoge snelheid in zijn Toyota Landcruiser naar Kakadu bracht. In de 3 dagen die we er verbleven waren er een aantal hoogtepunten. De eerste was de overheerlijke wraps gevuld met kangoeroe vlees (ooooooh) en andere dingen naar keuze. De nacht die daarna volgde kan beter beschreven worden als een dieptepunt omdat ik in totaal zo'n 1 uur slaap heb gehad daar. Ik sliep in de tent met een duitse jongen van 30, maar het bleek dat wij de tent niet goed dichtgemaakt hadden. Dat in combinatie met de vreemde aantrekkingskracht van de binnenkant van de tent tot vele vliegjes zorgde voor een kriebelige nacht. Uiteindelijk zijn we buiten gaan slapen (met de slangen en andere wilde beesten!) wat ook niet echt lukte. De daar op volgende dag hebben we een aantal watervallen gezien die erg mooi waren (en dat was waar mijn camera opeens niks meer deed, en nee, hij kwam niet uit het water) en moesten we veel lopen. Aan het begin van de tour kregen we een klein foldertje met wat informatie over het nationaal park en andere dingen, en daar stond ook in dat het tijdens een wandeltocht geadviseerd werd om 4 tot 8 liter water per dag te drinken! Na die wandeltochten begrepen wij waarom, met een gemiddelde temperatuur van een hetelucht oven en een tropische luchtvochtigheid breekt het zweet je uit na ongeveer 2 tot 3 minuten lopen.
Helaas was het na 3 dagen wandelen, rijden, watervallen bekijken, wilde dieren spotten en veel eten tijd om terug naar Darwin te gaan.

Bij de tour had ik echter nog wel een Amerikaans meisje ontmoet. Zij bleek een auto te gaan huren om vervolgens daarmee naar Alice Springs te rijden en had nog iemand nodig om de benzine kosten mee te delen. Ik had op dat moment net een lift naar Alice Springs nodig en zo kwam het dat wij een aantal dagen na de tour op weg waren naar het hart van Australie. Na zo'n 1500 km rijden (met een gemiddelde snelheid van 140 omdat er geen snelheids limiet is) in een aantal dagen kwamen wij eindelijk aan in Alice. Wij wilden echter ook nog Uluru (Ayers Rock), The Olgas (een rotsformatie daar vlakbij) en Kings Canyon (een beroemde Canyon ... :) bekijken en na 1 nacht in Alice stonden wij vroeg op om de 500 km naar Uluru te overbruggen. Na weer een lange rit en benzine prijzen van een schokkende $1.72 per liter (+-1,05 Euro ;) kwamen we net op tijd bij de grote rode rots aan om de o zo spectaculaire kleurverandering te zien ... van rood naar ... iets donkerder rood. Die nacht sliepen we in de auto op de camping bij het resort (een klein dorpje bijna) en de volgende dag bekeken we The Olgas en vliegen, vliegen zijn een groot probleem en komen in massa's op je af. Ze landen op je gezicht en kruipen daar vervolgens vrolijk rond. Diezelfde dag nog reden we naar Kings Canyon, waar wij weer sliepen op een camping en de volgende ochtend voor zonsopgang liepen we rond om de zonsopgang te bekijken, en die middag reden wij weer terug naar Alice Springs.

Terug in Alice namen wij afscheid en ging ik opzoek naar een lift naar Adelaide, Alice Springs klinkt wel leuk, maar eigenlijk is het een klein stadje waar niet zoveel te doen is en je veel Aboriginal mensen ziet (vele dronken, en ze vragen altijd om een sigaret, de tijd en een dollar :). Wel ben ik een avond uit geweest met 2 duitse meisjes die ik op de Kakadu tour had ontmoet en die hier werkten. De 2e dag dat we terug waren vond ik een lift, 2 engelsen, een meisje en een jongen, gingen een "relocation" doen met een kleine camper en konden nog wel 1 of 2 mensen meenemen. Uiteindelijk gingen wij met zijn 4-en, ik, de 2 engelsen en 1 belgische jongen uit het franse gedeelte van belgie. Zij wilden echter nog wel langs Uluru gaan en dus bezocht ik deze grote rots voor een 2e maal, weer met zonsondergang. Even de feiten, we hadden aan het begin van de trip zo'n 2000 km te gaan van Alice Springs tot Adelaide via Uluru en we reden met een gemiddelde snelheid van 85 km/h omdat we anders te veel benzine gebruikten en we moesten de auto binnen een bepaalde tijd in Adelaide zien te krijgen. En als laatste, de weg die we moesten rijden was recht, en de omgeving hetzelfde voor ongeveer de eerste 1500km. De road trip was echter wel leuk.

In Adelaide namen we afscheid van de belgische jongen en ben ik nog een aantal dagen samen met de engelsen gebleven en hebben we Adelaide verkent. Na een kleine week gingen zij echter verder en had ik reeds een lift naar Melbourne gevonden, maar die zou pas een aantal dagen later vertrekken. Genoeg tijd dus om Adelaide te verkennen, en dat heb ik ook gedaan met de botanische tuinen als hoogtepunt. Mijn laatste nacht in het hostel is ook wel noemenswaardig, omdat een man in mijn hostel zo verschrikkelijk hard snurkte dat ik de hele nacht kon slapen en uiteindelijk om 4 uur 's nachts thee ging drinken en films ging kijken. Toen het eindelijk ochtend was werd ik opghaald door mijn lift, een nederlanse jongen van 31 genaamd Marc en een nederlands meisje van 28 genaamd Elsbeth. Wij zijn toen vertrokken en zijn vervolgens in 3 dagen langs de kust en via de Great Ocean Road (en de twaalf apostelen! maar het zijn er eigenlijk nog maar 8, de rest is ingestort) naar Melbourne gereden waar ik op het moment ben. Wij zijn hier eigenlijk vanmiddag pas aangekomen :).

Even een korte schokkende update, mijn vlucht terug naar Nederland vertrekt 22 Mei (!) al vanuit Sydney. Op het moment van schrijven heb ik dus nog 6 dagen om daar te geraken, wat ook mijn laatste 6 dagen in Australie zijn...

Dat was het voor deze post, terug in nederland misschien nog een afsluitend bericht maar mijn avontuur is al bijna over... helaas.