Van Airlie Beach tot Cairns (en mijn onmoeting met cycloon Larry)

Sorry dat ik een lange tijd niks gepost heb, eigenlijk is het een goed teken omdat het aanduid dat ik druk bezig ben met het reizen ;). Maar nu heb ik een goed internet cafe gevonden en kan ik al mijn avonturen weer vertellen in een nieuwe post.

Ik was in Airlie Beach bij mijn laatste update, Airlie Beach was een typisch East-Coast touristen plaatsje en er waren ook weinig Australiers te vinden. Het meest opmerkelijke was dat het strand opzich wel aanwezig was, maar nou niet zo mooi dat je een plaats er naar gaat vernoemen en daarnaast werd het zeer afgeraden om er te gaan zwemmen vanwege de "stingers", gevaarlijke kwallen (waarvan ik er overigens nog geen enkele heb gezien).

Hier mijn ansichtkaart-foto van Airlie Beach.

In Airlie Beach verbleef ik in een goedkoop en zeer groot hostel waar ik een aantal mensen ontmoette en met een van hen, na mijn eigen Withsundays zeil-trip, verder reisde. Er waren een aantal Canadese mensen in mijn eerste kamer, en toen ik met hen in gesprek raakte bleek dat een van de meisjes (Frerik, let op!) Keyla Blok heette ...! Haar opa en oma die naar Canada waren geëmigreerd waren afkomstig uit Friesland, wat wel heel toevallig was.

Ik en mijn Canadese misschien familielid

De tweede canadese jongen die ik ontmoette was al een tijdje op door-reis, had een Bachelor in "arts" gedaan en nam nu een pauze van alles om te kijken wat hij wilde doen en een beslissing te maken (hij was er nog steeds niet uit en had nog ongeveer 2 weken te gaan), we spraken af na onze withsunday trips de bus te nemen naar Townsville en daar Magnetic Island te gaan bezoeken.

Mijn reisgenoot voor een week, Nathan

Maar eerst was het tijd voor de zeiltocht, eigenlijk de enige reden waarom 90% van de backpackers naar Airlie Beach gaat. Het begon op een woensdag ochtend met een bewolkte lucht, de dagen ervoor waren nogal wisselvallig geweest met tropische regen buien die een halve dag duurden tot een stralend blauwe lucht de andere helft. Dus ik hoopte op het beste. Het bleek een grote groep te zijn van 36 man in totaal en 4 bemannings leden, en de boot was een grote catamaran. Op het moment dat we de haven uit voeren begon het licht te regenen en iedereen vreesde voor het ergste. Na een half uurtje was de regen echter weg en brak de hemel langzaam aan open tot er uiteindelijk nog maar een paar wolkjes over waren. De eerste locatie die we aandeden was een baai op een onbewoond eiland, hier werd alleen gestopt om een groot rubber geval het water in te laten, deze achter de speed-boat vast te knopen en dan met twee mensen per keer over het water gesleurd te worden terwijl je je met alle macht je probeert vast te houden aan de handvaten, dit werd "tubing" genoemd en was erg leuk! Ook daar kon ik een goede foto maken van het zeer blauwe water in combinatie met een begroeid eiland en blauwe lucht.

Hmmm, hoe was het weer in nederland ook alweer?

De tweede plaats waar wij aanmeerden was een ander eiland waar vroeger de aboriginals in een soort van grot tekeningen hadden gemaakt. Het varen naar deze plaats toe was overigens erg cool, al bruinbakkend (geen ozonlaag + water + 12 uur 's middags ...) praten met de overige mensen aan boord terwijl de boot zachtjes wiegend over de golven gaat met een uitzicht over de zee onderbroken door sommige groene eilanden.

was het niet regenachtig en koud?

De tekeningen waren overigens een beetje teleurstellend, vandaar geen foto. Er was maar een soort tekening die ze een aantal maal ge-copy&paste hadden! Het zag eruit als een soort 20cm groot ei-vormige bol met een patroon van rechte lijnen van links naar rechts en van boven naar beneden ... zeer interressant. Gauw terug de boot in en naar de volgende locatie.

De andere mensen aan boord ... ;)

Rond een uur of vijf kwamen wij aan bij onze laatste stop voor die dag, het resort waar wij zouden slapen (bij veel zeiltochten werd er geslapen op de boot zelf, maar met 40 personen zou het echter toch ietsje te krap worden op de catamaran).

De na-middag zon door de bewolking, op zee zijn is vrijheid voelen

In het resort (wat eigenlijk veel minder was dan wat je je zou voorstellen) konden we douchen en even uitrusten van een lange dag ehm niet zo veel doen voor we weer opgehaald werden om te gaan eten op de boot. Al het eten was included in de trip en werd aan boord pas klaargemaakt wat er voor zorgde dat het eigenlijk bestwel lekker was. Na het eten werden de massaal ingeslagen blikjes bier en andere mix-drankjes uit de koelboxen gehaald en werd de boot een soort kleine party boot. Om 11 uur werden we echter terug gebracht naar het resort en ging iedereen naar bed.

Het resort had wel een zout-water zwembad

De volgende dag was snorkel dag, 's ochtends vertrokken wij uit het resort en voer de boot naar de baai van een eiland waar volgens onze schipper een heel mooi "rif" was. Voor mij zou dit ook de eerste keer snorkelen zijn waarbij ik echt iets zou kunnen zien. Eenmaal op de plaats kregen wij onze snorkel-gear en moesten wij onze stinger-suits aantrekken (stinger-suits zijn dunne wet-suit achtige pakken die alles behalve je hoofd, voeten en handen bedekken om je te beschermen tegen de stingers, ze zien er wel heel sportief uit) om daarna te gaan snorkelen. Aan de oppervlakte was niks te zien van het rif dat zich op sommige plaatsen minder dan een halve meter onder water bevond maar op het moment dat je je hoofd in het water deed werd een bijna nieuwe wereld zichtbaar herkenbaar uit de discovery documentaires. Veel verschillende kleuren vissen zwommen binnen aanraak afstand langs het levende en langzaam bewegende koraal-rif. Grote vissen tot een halve meter, en kleine visjes in grote scholen schoten weg als je er voorbij zwom. Het was verschrikkelijk mooi en je vergat alle andere dingen om je heen, totdat je weer boven water kwam en je met open mond lucht wil happen terwijl er net een golf aan kwam. Het snorkelen was heel cool en ik wil in de rest van mijn tijd hier in ieder geval nog gaan duiken. Na het snorkelen bezochten we onder ander nog White Haven Beach wat wel mooi was, alleen jammer van de bewolking toen. Die nacht sliepen we weer in het resort en de dag erop bezochten we nog een laatste locatie waarna we terug naar Airlie Beach voeren.

Groepsfoto! (zonder namen dit keer ;)

Die middag/avond was het wachten op de bus van half 9 's avonds die mij en de canadees naar Townsville zou brengen. Het stilletjes zitten en wachten op de bus is vaak wel een rustig moment waarop je de afgelopen dagen langsloopt en herinnert wat je allemaal hebt gedaan, daarnaast een goed moment om muziek te luisteren en aan bepaalde mensen te denken ...

Speciaal voor gwen ;)

Onze bus zou om half 9 's avonds vertrekken en na een lange rit van ongeveer 4 uur en wat pauze om middernacht ergens aankomen in townsville, om te voorkomen dat we geen hostel zouden hebben hadden we van tevoren al een hostel geboekt en hoefden we daar alleen nog maar heen te lopen ... Wij stapten uit de bus, pakten onze lonely planet erbij en keken hoever het ongeveer was, niet zover volgens het kaartje, helaas hadden we niet naar de schaal gekeken. Gepakt met onze backpacks en kleine rugzakken begonnen we optimistisch te lopen, tot we ineens op een doodlopende weg stuiten die er niet zou moeten zijn (later bleek dat de bus ons niet zoals gebruikelijk bij het "transit centre" had gedropt maar bij het gebouw vanwaar de ferries naar magnetic island gingen, waarom weten we nog steeds niet). Toen begonnen we dus maar de andere kant op te lopen waar na een half uur een dronken australier vroeg of hij ons kon helpen. Het bleek dat we voorbij het centrum waren gelopen en dat we weer terug moesten, maar dat was "no problem", hij zou ons wel de weg wijzen, onderweg "the ladies" groetend. Uiteindelijk met hulp van nog 2 anderen kwamen we uitgeput en compleet bezweet (erg hoge lucht vochtigheid + 25 graden altijd!) bij ons hostel aan en gingen meteen naar bed. De volgende dag namen we de ferry naar Magnetic Island in de hoop een prachtig eiland aan te treffen met heel erg mooie stranden e.d. Dat viel tegen, wij gingen naar de noord kant van het eiland, omdat dat zogezegt rustiger was, en checkten in bij een hostel. Die middag namen we een verfrissende duik in de zee, verfrissend was het wel, aan de andere kant was het water ook zo smerig dat je in knie-hoog water je voeten niet meer kon zien en daarnaast was er een "aparte" doordringende geur. Het strand was geen succes, de volgende dag besloten we een wandeling te gaan doen en koala's te spotten en te genieten van de omgeving en natuur. De walk was mooi en ging langs oude fundamenten, bunkers en grote kanon sta-plaatsen afkomstig uit de 1e wereld oorlog. We hadden echter geen koala's gespot. Toen we die avond in het hostel waren kwam het nieuws over Larry. Larry de cycloon, en volgens mensen in het nieuws de ergste cycloon sinds 1918. Ons plan om de volgende dag de ferry terug te pakken en snel naar Cairns te reizen viel in het water aangezien de ferries niet gingen, heel magnetic island maakte zich klaar voor larry getuige deze foto.

Mijn eerste cycloon waarschuwing!

Die nacht heb ik nauwelijks geslapen, niet door de cycloon (deze had ons nauwelijks geraakt en bracht alleen lichte wind stoten en bewolking), maar meer door een luide snurker in onze kamer, gecombineert met de airconditioning die alleen op freezing mode kon en de normale kamer temperatuur die rond de 40 graden lag, daarnaast werd ik de middag daarvoor verrast door een tropische shower waardoor ik ook nog verkouden was. Verder was Magnetic Island wel leuk en hebben we toch nog een relatief wilde koala gespot in een boom naast de weg.

De massa destructie die Larry op Magnetic Island teweeg bracht ...

De volgende dag konden we terug naar het vaste land en hoorden we dat Larry net onder Cairns had toegeslagen en in het dropje Inisfail voor vele mensen dakloos had gemaakt. In Townsville wilden we weer verder omhoog naar Cairns rijden met de bus, alleen de wegen waren op sommige plaatsen overstroomt en er waren waarschijnlijk veel bomen overheen gevallen waardoor er geen bussen reden. Na nog 2 dagen in Townsville vast gezeten te hebben (wat niet echt heel erg was, we zijn nog naar de bioscoop gegaan: Walk the line, leuke film!) had Nathan besloten de bus naar Alice Springs te nemen en Cairns geheel over te slaan omdat hij nog slechts 15 dagen over had voor hij naar huis vloog. Die ochtend namen we afscheid en wisselden we e-mail adressen uit. Toen ik daarna terug kwam in mijn kamer waren er 3 meisjes uit ierland die net naar de dierentuin zouden en vroegen of ik mee wilde, en zo heb ik dan mijn ena-laatste dag in Townsville gespendeerd.

Mijn eerste kangoeroe!

Daar liepen de kangoeroes overal rond en werd meteen mijn kangoeroe beeld bijgesteld: ze springen helemaal niet overal naartoe, ze gebruiken hun voorpoten en staart in combinatie met hun achterpoten om op een soort loop wijze vooruit te komen, slechts in nood (als je bijvoorbeeld hard op ze af rent) springen ze snel weg op de welbekende cartoon manier. Ze zien er wel leuk en lief uit, al helemaal als ze springen, ik wil er in ieder geval nog een paar in het wild zien!

En dan hier een scherpe foto van een koala!

Ook heb ik koala's nu van heel dichtbij gezien en ...

Oooooh!

... zelfs vastgehouden! Hij was niet helemaal zacht en pluizig want hij had scherpe klauwtjes en was zwaarder dan de gemiddelde baby. Het ziet er wel leuk uit :). Toen we toch bezig waren met het vasthouden van dieren kwam de krokodil natuurlijk ook aan bod!

Feiko goes Steve Irwin: "Look at this big fella!"

Ook zagen we nog grotere zout water krokodillen van 3 tot 4 meter die ongeveer 2 meter in de lucht sprongen om het voedsel te krijgen. Daarna was het helaas weer tijd om de dierentuin te verlaten en terug te gaan naar het hostel ... waar de meisjes aan mij hun leftovers doneerden die ze niet mee konden nemen op het vliegtuig naar Cairns.

Argh, eet dat maar eens op in je eentje...

De ochtend erna wilde ik op zoek gaan naar een lift naar Cairns. Mijn plan was een briefje op te hangen op het notice-bord van het hostel en dan te wachten op reactie, tot ik bij de receptie een nederlandse jongen hoorde informeren over de begaanbaarheid van de wegen naar Cairns. Hij bleek nog 2 lifters te zoeken om met hem naar Cairns te rijden en zou vertrekken in een uur, daar was mijn lift! Van 's middags 12 tot 's avonds 9 reden we met een aantal stops via het binnenland naar Cairns, wat een leuke tocht was en waar we soms een uur reden zonder iemand tegen te komen.

De outback schijnt niet goed te zijn voor je auto ...

De nederlandse jongen was net uit Alice Springs komen aan rijden en zij dat het de gehele weg een concert was van sprinkhanen, niet door het geluid wat ze maken als ze vredig buiten zitten, maar het door het continue getik van een sprinkhaan die geschept wordt door de auto. Eenmaal in Cairns spendeerden we 2 nachten in een luxieus hostel met een groot zwembad, kingsize bedden en een hotel-sfeer, nadeel was wel dat onze kamer boven de bar van het hotel was en je dus nauwelijks kon slapen voor 2 uur 's nachts.

Het lounge gedeelte van de bar..!

Gisteren heb ik een ander goedkoper en leuker hostel opgezocht waar ik op het moment verblijf en het naar mijn zin heb. Ik ga daar waarschijnlijk een paar dagen en misschien wat langer blijven en even uitrusten van mijn "tocht", en bedenken wat ik hierna wil doen.

Tot zover mijn belevingen!

ps. For Julia, here are a few words in english, now it's your turn!

pss. Ik heb een nieuwe telefoon en een nieuw nummer: +61411597328

Mega update!

En dan ineens, een nieuwe post!

// Ton, nog bedankt voor je reactie in Brisbane :)

// Nynke, ik was vergeten een mailtje te sturen, sorry :(

// Francien, tsss, ga eens wat nuttigs doen!

Alweer zoveel te vertellen, en zo weinig internet-tijd om het op te schrijven. Mijn vorige post was vanuit Hervey Bay, daar ben ik op de Fraser Island tour gegaan en het was geweldig! Als eerste kregen we de avond tevoren een introductie in hoe het zou zijn en dat je vooral geen beesten moest voeren etc. etc. Daarna werden we in groepen ingedeelt en mochten we elkaar leren kennen en een boodschappen lijst samenstellen voor de 3 dagen en 2 nachten die we op Fraser Island met elkaar zouden spenderen. Ons team bestond uit 4 Londense jongens van ongeveer 25, twee Noorweegse meisjes van 19 en een Engels meisje van 26 (volgens mij ..). De volgende ochtend was het zeer vroeg op staan en rond 8 uur kregen wij onze grote 4WD trucks te zien waarmee wij Fraser onveilig mochten maken. Dan naar de supermarkt inkopen doen en vervolgens op de ferry naar het eiland. Daar reden we eerst het eiland dwars over (over een "weg", kuilen van een halve meter zijn "normaal") tot we op het strand kwamen, dit strand is overigens een officiele weg! Wij reden door tot het begin van een kleine looptocht naar Lake Wabby. En daar:

Heerlijk stokbrood met sla, tomaat, kaas en ham!

hadden wij onze lunch terwijl het andere team naast ons (er waren 4 teams, waarvan 3 in een paars/roze truck rond reden, gelukkig bleven wij gespaard en hadden we een gewoon witte) met grote ogen ons aan zat te staren terwijl zij hun kleffe witbrood met 1 plakje kaas opaten. Daarna liepen wij verder naar Lake Wabby.

"Lake Wabby", met vissen, zonder mensen!

Toen wij er aan kwamen zagen we het bovenstaande, een goed begin van de tour! We gingen zwemmen en bleven er een tijdje, daarna gingen we terug naar de truck en verder fraser island op. De volgende stop was een kampeer plaats naar keuze ergens langs het strand tussen een beetje begroeiing. Dat was de plek waar wij onze tentjes op moesten zetten en eten gingen maken, ook hier versloegen wij de rest met gemak: vooraf een sausage (worst klinkt vies ..) met brood en eventueel ketchup, daarna gegrild lamsvlees in een honing en nog iets marinade, met als zij schotel aardappel salade en een groene salade met tomaten en komkommer.

Vanaf links achter tegen de klok in: 1 noorweegs meisje, dan 4 engelsen, 1 noorweegse en dan 1 engelse

Na het eten werden er drank-spelletjes gespeeld met de andere groepen, en daarna gingen wij slapen .. in de tentjes .. met overal zand .. op dunne matjes .. met vliegen .. en genoten wij van een heerlijke 5 uur aan nacht rust voor wij de volgende ochtend weer 6 uur op moesten om verder het eiland te ontdekken en ergens te ontbijten. Wij gingen die dag naar de "Champagne Pools", wat heel indrukwekkend moest zijn, maar waar wij niet bijzonder van onder de indruk waren (mede door de nogal bewolkte hemel) en ik mijn voet openhaalde. Dat laatste is al bijna weer goed, ik kan er in ieder geval weer normaal op lopen. Later bleek ook nog dat je eigenlijk 2 km naar deze pools had moeten lopen, wij waren echter met de truck gegaan en hadden ons een lange tocht bespaard. Daarna reden we verder om ergens wat te gaan ontbijten en reden we, dit vernomen wij later, een weg op die alleen bedoeld was voor ervaren 4WD-rijders, het was wel cool, veel los zand en soms voelde het alsof de truck over de "weg" gleed. Bij een tank-station/winkeltje hadden we ontbijt en daarna reden we verder, vonden een warm water douche en reden weer terug. Eenmaal weer vlak bij het strand en in de buurt van de paars/roze trucks beklommen we een uitkijkpunt vanwaar je zogezegt "dolfijnen en haaien kon bekijken!" ... alleen met mooi weer waarschijnlijk want wij zagen er geen een!

Onze gehele groep, niet mijn meest mannelijke foto ...

Een uitzicht vanaf het uitzicht punt, zie ook de bewolking :/

Nadat we dit ook weer gezien hadden (het was echt wel mooi overigens!) gingen we terug over het strand om het "Moohani Shipwreck" te zien en te fotograferen:

Helaas was het schip net iets te groot voor mijn camera en hadden andere touristen hun auto precies voor het wrak geparkeerd, knap!

Tegen de avond zochten wij weer een kampeer plek en ontmoeten wij de andere groepen weer, met een avondmaaltijd van aardappel puree en 3 hamburgers + bijbehorende (niet kleffe!) broodjes en weer een salade vulden wij onze magen en daarna begonnen de drank spelletjes weer.

Het was leuker dan het er hier uitziet ;), rechts onder onze hamburgers!

Voor de dag erna was de enige bezienswaardigheid "Lake McKenzie", het weer was af en toe bewolkt en af en toe heel zonnig. Lake McKenzie was een meer met perfect helder blauw water, een blinkend wit strand en .. veel toeristen, arg! Het was wel een verschrikkelijk mooi weer, en de foto hieronder doet het niet echt eer aan.

Lake McKenzie, iets anders dan de foto in mijn vorige post..

Dan de rest van mijn trip in vogelvlucht, na Lake McKenzie stapten we in de auto, naar de ferry en terug naar het hostel. Daar gingen we met de groep wat drinken, e-mail adressen uitwisselen en de engelsen gingen weer verder met de auto. De volgende ochtend zat ik te ontbijten naast een belg die verder niet kende (ik had hem slechts gezien op fraser island), hij bleek een busje te hebben en was van plan diezelfde dag nog naar het noorden af te reizen naar Airlie Beach in 3 dagen. Ik pakte mijn spullen en samen hebben we de afgelopen paar dagen ...

... mooie ontbijt plekjes naast het strand ontdekt ...

... zo'n 1000 km gereden ...

... en nog meer heel erg mooie plaatsen bezocht!

Op het moment verblijf ik dus in Airlie Beach, het weer is hier over het algemeen zonnig, en volgens mij ben ik alweer verbrand (wat misschien kan komen door het feit dat ik me nooit in smeer ...), ik moet zeggen dat ik wel een steeds donker wordende kleur krijg :D. Dankje voor het lezen, tot de volgende post?

Feiko go's shopping!

Een update, zonder foto's helaas .. :(.

Toen ik de post binnen had gekregen en mijn baard weer tot backpackers lengte was aangegroeid was het tijd om verder te gaan. Met de Grayhound ging ik naar Hervey Bay en kwam na een 6 uur reizen aan. Op het moment verblijf ik in het Koala Beach Resort en het is er heel relaxed, met zwembad! ;) Overigens hebben praktisch alle hostels waar ik geweest ben een zwembad. Het hostel ligt tegenover het strand, heel erg fijn en verder zijn er aardige mensen. Ik heb een fraser island tour geboekt. Verder ben ik shoppende geweest en nieuwe slippers gekocht omdat mijn linker sandaal kapot is gegaan... en een riem voor mijn reeds afzakkende broek (als backpacker leef je op een streng dieet!). Tijdens het shoppen heb ik een heus Australisch meisje ontmoet waar ik ook nog een foto van heb (!), ze werkte in de winkel en hielp me bij het uitzoeken maar toch! (Australische jongens/meisjes zijn schaars hier in de hostels, het schijnt dat australische backpackers vaak niet geaccepteerd worden in de hostels, waarom, ik heb geen flauw idee). Ik moet overigens vermelden dat het hier echt paradijselijk is, het weer is perfect, stralend blauw met volle zon.




En dan toch, muwhaha, een foto! (niet van mij echter)

Fraser island is: parelwitte stranden, weinig mensen, dingo's en helderblauwe zoetwater meren!

ps. Ik heb (zoals jullie waarsch. al zagen) een kaartje neergezet met de route. Hij is nog niet helemaal up-to-date omdat ik in dit internetcafe niks kan doen :( maar dat komt wel. Geeft wel een leuke indicatie :).

Een niet zo interessante post

Opzich is er niet zoveel nieuw te melden, vandaar de titel van deze post. Ik verblijf nog steeds bij mijn familie wachtend op de post van mijn travelers contact point, ik heb namelijk een bankrekening aangevraagd en een tax file number (sofi-nr) om te werken (...). De bevestigingen en gegevens (en mijn bankpasje hoop ik) zijn naar mijn tcp adres gestuurd, en heb ik nu laten doorsturen naar mijn huidige verblijf plaats. Daarna zal ik verder reizen!

Ik heb in de tussentijd nog Brisbane gezien met de vader en moeder en ben bij nog een familie lid geweest, genaamd clint. Hij is ook diegene die de mysterieuze reactie heeft geplaatst op mjin vorige post ;). Clint is de zoon van de zus van de vrouw waar ik nu ben.

Wat mijn observaties van het Australische gezins-leven betreft zijn mij niet echt grote verschillen opgevallen in vergelijking tot een Nederlands gezin, ze eten meer groente ... dat was het wel. De zoons (16 & 17) gaan t/m 4u naar school, gaan dan huiswerk maken en besteden de rest van hun tijd achter de computer, terwijl moeder zich zorgen maakt over het effect van de computer op de jeugd, en dat ze toch echt naar buiten moeten gaan. Niet zoveel verschil dus.

Het weer is de laatste paar dagen ook niet echt Australisch te noemen, het is bewolkt en regent zo nu en dan, zegmaar nederland, alleen dan met een gemiddelde temperatuur van 25 graden :). Verder houd ik mij bezig met het jongleren en de kunst van het vervelen.

Ik zal jullie een korte tour geven rond het huis:

De voorkant van het huis, links de taxi van de vader

Het huis tegenover "mijn" huis, een indicatie hoe de gemiddelde sub-urb huizen zijn :)

Een neerslachtige hond, zij verbleef bij ons voor een aantal dagen


De achterkant van het huis

Achter het huis is zelfs een golf-baan, niet prive echter, maar van een club, de golf spelende mensen terroriseren de achtertuin! De vader van de familie had al plannen om grote vallen aan te leggen tegen de indringers van zijn achtertuin.

De golf spelers in actie, met op de achtergrond hun "ride"


En dan, de "game room", hier spenderen de zoons (en ik) het grootste gedeelte van de dag

Dat was het voor deze, nogal saaie post, ik hoop toch dat jullie hem gelezen hebben, en mijn volgende post zal (hopelijk) vanaf een andere plaats met leukere foto's + verhaal zijn.

update: ik heb doorgekregen hoelang het duurt voordat de post hier aankomt, en het dat blijkt nog 3 tot 6 dagen te duren, dus voor die tijd ben ik iig nog hier.